Dlaczego uważanie siebie za PUA jest kiepskie i sprowadzi na Ciebie same nieszczęścia?

Czy uważasz się za PUA ? Podrywacza lub Uwodziciela? a może za  konesera kobiet?

Bo ja nie.

Myślisz sobie „Co ten Adept pieprzy?? Co on znowu wymyślił?  Pogięło go?”

Już Ci wszystko wyjaśniam. Nie uważam się za PUA  (ang. Pick Up Artist) , choć czasem tak piszę w artykułach, ale to tylko po to, aby świeży czytelnik mojego bloga łatwiej mnie zrozumiał.

 

Uważam się za trenera uwodzenia. Psychologa uwodzenia. Mężczyznę, który rozumie kobiety i potrafi je uwodzić. Który wzbudza pociąg w kobietach. Ale nie identyfikuję się z byciem koneserem kobiet, PUA, uwodzicielem itp. Choć kiedyś było inaczej i zapewne wiele osób z mediów, osób głównego nurtu albo w ogóle z poza tematyki uwo powiedziałoby, że jestem uwodzicielem, PUA itd.  Spoko.

 

Dlaczego?

Jeśli przyjmiesz na siebie tożsamość PUA (a dla początkującego może to być kręcące, mieć posmak nowości, zakazanego owocu)  to w pewnym momencie sam sobie narzucasz sposób myślenia i życia PUA. Całe Twoje życie zaczyna być identyfikowane przez PUA, podrywanie i kobiety.

 

Zaczynasz mierzyć wartość siebie poprzez poderwane dziewczyny. Sukcesem już nie jest zdane prawo jazdy, ale poderwana dziewczyna. Nie jest sukcesem  zrobienie czegoś w życiu, sukcesem jest 2 godzinny (albo krótszy) podryw, a jeśli nie zmieścisz się w 2 godzinach to… myślisz, że jesteś do dupy.

Nie poderwiesz dziewczyny na pierwszej randce ? Jesteś cieniasem.

Koledzy zobaczyli, że Cię jakaś dziewczyna olała? Do niczego się nie nadajesz, tak jak to całe uwodzenie.

Nie podszedłeś do tej laski co przechodziła obok? jesteś dupa, a nie PUA. Czuj się źle!!

 

Niektórzy zakładają się z kolegami, kto wyrwie pannę na imprezie. Kto wyrwie ten jest kozak. Jeden z moich kursantów w ten sposób popieprzył sobie życie. Wpadł w nałóg uwo (jest zdrowa forma nałogu i jest niezdrowa) w nieodpowiednim towarzystwie. Zaczęli sobie robić zawody, najpierw zawalił pracę, potem studia, potem musiał wrócić na garnuszek rodziców na pewien czas. Obecnie wyszedł z tego, ale jego przykład pokazuje jak wielki wpływ na potencjalnego adepta uwodzenia ma środowisko PUA, w którym przebywa.

 

Bo uwodzenie powinno wzbogacać Twoje życie o kobiety, a nie je niszczyć.

 

Wracając do tematu…

Jeśli Twoi znajomi robią zakłady, zamiast się nawzajem wspierać, to rywalizują ze sobą, podrzucają nawzajem kłody pod nogi, to spieprzaj od nich jak najdalej.

Jeśli będą kładli na Ciebie presję typu „no co nie poderwiesz jej? / nie poderwałeś jej ? ale z Ciebie dupa wołowa…” – znajdź innych kumpli od podrywu.

 

Niektórzy PUA w społeczności mają ten problem, że czują potrzebę konkurowania ze sobą.

Miałem wiele sytuacji, że jacyś PUA próbowali mi podkradać dziewczynę, pisali do moich znajomych na FB, „zdradzając” im czym ja się „naprawdę” zajmuję, pisali jako dziewczyny do moich znajomych dziewczyn, a przy okazji  po chwili próbowali „zeswatać” ją z jakimś przypadkowo fajnym kolesiem, którego moja znajoma powinna koniecznie poznać. Tacy spryciarze.

W klubach kolesie chodzili za mną, aby po moim podejściu do laski,  zacząć z nią  rozmowę od „zdradzenia” mojej „tajemnicy” 😉 To są chore sytuacje, chorzy zdesperowani ludzi, którzy trafili do niszy uwodzenia z wielką czarną dziurą w swoim życiu i w swojej samoocenie.

Możesz konkurować ze sobą i mieć złośliwą  radochę , gdy uda Ci się innemu PUA lub nawet mi podłożyć świnię.  Ale tak naprawdę w końcu okazuje się, że konkurujesz jedynie sam ze sobą.

Bo to tak naprawdę nie ma znaczenia. Koniec końców liczy się to czy podoba ci się dziewczyna, chcesz uprawiać z nią seks, a może chcesz wejść z nią w związek. I czy umiesz to zrobić czy nie. Nie czy zepsułeś podryw koledze, mi lub komukolwiek innemu.

Musisz zrozumieć, że jeśli zabierasz się za naukę uwo z zamysłem „chcę, żeby faceci w internecie myśleli, że jestem fajniejszy”, to nie skończy się to dobrze.

Coś co miało być świetną zabawą, rozwojem osobistym, nagle stanie się katorgą Twojego własnego umysłu. A miało być tak fajnie…

 

PODRYWANIE nie jest dyscypliną, gdzie krzyk trenera zmobilizuje Cię do zwycięstwa na ringu. Podrywanie to umiejętność mentalna, gdzie MEGA ważne są twoje emocje i ich kontrola. W klatce (MMA) liczy się suma Twojej techniki (umiejętności), nastawienia na sukces i siły. Gdy zawodzi nieco którykolwiek z tych czynników to można przez chwile nadrobić czymś innym. W uwodzeniu nie ma takiej opcji. Zawiodą emocje (zaburzone chorą rywalizacją, pokrzykiwaniem) i po ptokach. Dziewczyna z która rozmawiałeś kilka minut Cię olewa.

 

I jeśli jesteś „PUA” to Twoja samoocena siada.

(Nie myl tu oczywiście elementów pozytywnej motywacji przez kolegów, czasem rywalizacja odpowiednio zrobiona może Ci pomóc)

 

Jeśli gdzieś przeczytasz i uwierzysz w durne hasełka typu „Jesteś tak dobry jak Twój ostatni podryw”  to oddajesz kontrolę nad sobą, swoim samopoczuciem INNYM facetom. Stajesz się uzależniony od otrzymywania akceptacji (uwagi, podziwu) od innych facetów, czy poderwanych kobiet.

 

Gdy jest podziw – czujesz się  jak „PUA wszechmogący”. Znika podziw? Czujesz się jak małe gówno.

 

To INNI określają wtedy czy jesteś cool PUA czy nie-cool.  To prosta droga do piekła uwo. To pułapka.  Bo przywiązujesz swoją samoocenę do sukcesów z kobietami. Bo podryw i zaliczanie kolejnej panny staje się JEDYNYM źródłem szczęścia w Twoim życiu.

 

Kiedyś przejmowałeś się co pomyśli sobie o Tobie dziewczyna, gdy do niej zagadasz. Teraz przejmujesz się tym co pomyślą koledzy, czy nie będą się śmiali z Ciebie „ohoho, a Piotrek podrywacz został olany, hahahha,   nie zarucha dzisiaj, hahahhaa, i po co Ci to całe uwodzenie?”

Inną niebezpieczną kwestią myślenia o sobie jako o podrywaczu jest narzucanie sobie obcych standardów typu:

 

 „Muszę przelecieć modelkę playboya, bo inaczej to całe uwo jest o kant dupy”. Nie, wcale nie musisz.

 

„Muszę mieć trójkąty za pasem, być bogiem podrywu”. Nie, wcale nie musisz.

 

„Muszę doprowadzać kobiety do takiej uległości, jak w książce GRA, gdzie jeden PUA wyprowadzał kobietę na smyczy na dwór jak psa”. Nie, wcale nie musisz.

 

Powinieneś robić tylko te rzeczy, które przybliżają Cię do Twojego szczęścia. I robić je z pozycji normalnego szczęśliwego faceta, który z humorem wzbogaca swoje życie o kobiety, a nie zdesperowanego kolesia, który czuje, że musi zaimponować innym kolegom albo internetowym PUA .

 

Nie zrozum mnie źle. Nie chodzi mi o to, żebyś teraz się rozleniwił i nie uwodził kobiet, bo „nie jesteś już od dziś  ograniczonym PUA”. Chodzi oto, abyś nie robił tego ze złych, niszczących Cię powodów.

 

Jeśli złapałeś się kiedyś na myśli:

„jestem fajny, bo jestem PUA”

„Jeśli dziewczyna chce mnie przelecieć to muszę być cool. To świadczy, że inni nie myślą o mnie jak o ostatnim frajerze”

„Jak przelecę Anię, to będę bogiem podrywu! I wszyscy na podwórku będą mi zazdrościć. Nie pomyślą już nigdy o mnie jak o małym cześku”

„Nie bzyknąłem w tym tygodniu/miesiącu żadnej nowej dziewczyny, ale ze mnie PUA frajer…”

„Całowałem się dziś w klubie z fajną panną, ale to nie była SHB, 10-tka  i czuję się z tym źle:( myślałem że jestem dobrym podrywaczem, a tu dupa…”

„Jezu, co sobie o mnie pomyślą kumple jak zobaczą, że rozmawiam z panną, która nie jest top modelką? Co to będzie?”

 

Nie chcesz czuć potrzeby zewnętrznej akceptacji. Chcesz mieć wewnętrzną, rdzenną walidację. Czuć się dobrze sam ze sobą. Niezależnie czy spałeś z 1,5 czy z 0 (zero) kobiet w danym miesiącu.  Negatywna motywacja kija, karanie siebie, działa u niektórych na początku drogi. Ale po pewnych sukcesach na starcie, nie zajedziesz nią na sam szczyt.  Zrób krok do tyłu, spójrz na siebie, swoje myśli i zastanów się nad tym co dziś napisałem.

 

Musisz być odpowiedzialny za to, z kim się zadajesz. Dlatego ja otaczam się ludźmi, którzy mnie motywują i wspierają. Jeśli chodzi o osoby z poza środowiska PUA, to nie interesuje mnie czy i jakie jest ich doświadczenie w uwodzeniu. Ważne jest, aby byli nastawieni pozytywnie.

 

Dlaczego Ci o tym pisze? Bo sam przechodziłem przez większość etapów patrzenia na siebie z pozycji PUA. I jest więcej niż prawdopodobne, że Ty też to przejdziesz.

 

Mi dodatkowo jeszcze grozi utożsamianie się z „trenerem PUA” i myśleniem, czy mi wyjdzie demo przy kursancie czy nie? A jak nie wyjdzie to czy kursant pomyśli, że jestem cienki ? Nie.  Pamiętaj, że nigdy nie poderwiesz każdej dziewczyny, pewnie nawet większości z pośród tych do których podejdziesz. I ja też nie. Ale… Twoi koledzy i tak będą wiedzieli lepiej i i tak Cię wyśmieją jak nie zdobędziesz nawet numeru telefonu. Więc albo zmienisz ich albo swój sposób myślenia o sobie i uwodzeniu. A takich „kolegów” wymienisz na lepsze modele.

 

Na koniec jedna rada:  kiedy zaczynasz przestawać szukać akceptacji innych i przestajesz ogólnie dbać o zdanie innych, to ludzi zaczyna to niepokoić. Powiedzą o Tobie „zmieniłeś się na gorsze, jesteś arogancki, jesteś dupkiem, nie dbasz o innych !!”.

Czasem będą mieli rację, bo na początku jeszcze z braku doświadczenia robisz dużo głupot, wyglądasz jak sztuczny „alfa”, potrafisz być  niemiły w nieuzasadniony sposób, wkurwiasz ludzi.

I to jest normalny etap w rozwoju 🙂

Potem dorastasz, zaczynasz wrzucać na luz i stajesz się „do życia”.  Wtedy musisz uważać na komentarze  ludzi z boku. Zazdrosnych o to, że masz dużo seksu, a oni nie.

Ale i tak miej to w dupie 🙂

pozdrawiam

Adept