[Niepublikowane Foto] „Dziwna” Transformacja i Depresja 2005

Hej,   jak myśli przeciętny polak w wieku rozrodczym ?

„Dorosły facet nie może się zmienić”

„Uwodzenia nie da się nauczyć”

„Gdybym został uwodzicielem to nie będę  sobą, nie chcę robić z siebie pośmiewiska”

„Nie potrafię się zmienić, to wszystko jest takie trudne, chyba do końca życia będę walił konia”

„Nikt mnie nie kocha, ale w GTA jestem bogiem i wymiatam”

„Boję się, że mi się nie uda, jestem zbyt chujowy, nigdy nie będę umiał podrywać  jak Adept, Solid, czy Adventurer ”

„Jedyne laski które mnie akceptują mają rozszerzenia jpg 🙁 ”

Dobra dość mazgajenia się.

Jestem absolutnie ŻYWYM DOWODEM, że każdy może osiągnąć sukcesy z kobietami i nauczyć się podrywu. Każdy może przejść swoją osobistą TRANSFORMACJĘ i stać się kimś, kto ma duży wybór pośród kobiet. I nie musi spać samotnie. Ok, a mówiąc po ludzku, „stać się kimś kto ma dużo seksu z wieloma kobietami, bez stawania na głowie i poceniu się jak górnik, żeby „zapracować” na dziewczynę”.

Czy proces przemiany w faceta pływającego po oceanie seksu z kobietami jest trudny? W pewnym sensie tak, bo zmieniasz swoje poglądy, przekonania, osobowość, budujesz swoją siłę woli, odporność na zlewki, wykuwasz silny męski i atrakcyjny charakter. Ćwiczysz nieustępliwość, walkę do końca, ale też budzisz swoją siłę seksualną, męskość i zmieniasz się też zewnętrznie. Nie dla każdego jest to łatwe. Nie każdy też musi od razu być uwodzicielem. Dla wielu wystarczy trochę zmian i zdobycie jednej dziewczyny na stałe, bo każdy ma swoje własne cele wchodząc w niszę uwodzenia. W 2005 r. gdy zaczynałem praktycznie w Polsce nie było literatury, instruktażowych filmów video, szkoleń praktycznych z uwodzenia. Trzeba było eksperymentować na sobie 🙂

Dziś pokaże Ci coś czego nigdy nie pokazywałem. Moje „żenujące” początki, gdy zaczynałem przygodę z uwodzeniem. Chcę Ci pokazać, że tak naprawdę każdy prowadzi swoją podróż przez życie na swój sposób i sam się z nim mierzy. Zobaczysz  moje fotki z 2005 r. gdy zaczynałem i radykalnie chciałem zmienić swój styl ubioru, spróbować peacockingu (strojenia się, szpanu) i ubierałem się bardzo hmmm,  ekspresyjnie.  Ok, powiedzmy sobie szczerze, wyglądałem fatalnie. Eksperymenty kosztowały mnie dużo stresu i wstydu 🙂
Ale to był mój wybór i moje zmagania, jedni będą się z tego śmiali. Inni wezmą z tego coś dla siebie. Świadomość, że nie ważne jak zaczynasz, w jakim stanie jesteś na początku, ważne jest w jakim kierunku podążasz i co możesz osiągnąć.

Pokażę Ci jak zaczynałem, żebyś zobaczył z jakiego miejsca startowałem i jaką drogę przeszedłem (w aspekcie chociażby ubioru, bo to mogę szybko i łatwo pokazać). Swoją drogą w tamtych czasach nie kojarzę osób w sieci, które zajmowały by się personal shoppingiem czyli doradztwem i stylizacją ubioru. Ostatnio pojawiło się trochę osób, które zajmują się tą dziedziną. Więc jeśli chcesz coś zmienić w swoim ubiorze to nie masz już wymówki. Jeśli mi się udało, to Tobie uda się na pewno.

To było lato, rok 2005. Same początki (w sam nurt uwo wszedłem w marcu 2005).

W takim stroju wychodziłem podrywać na ulicach i w klubach w lato w Sopocie. Także w Warszawie przez 3 miesiące 🙂  Czułem się w tych ciuchach dziwacznie, aczkolwiek wzrok przyciągały. Choć nie o takie zainteresowanie kobiet mi chodziło. Zresztą nawet nie umiałem wtedy tego wykorzystać. Ale działałem…

Zaczynałem z tego punktu. Punktu łysiejącego okularnika, który próbował czegokolwiek, aby zainteresować sobą dziewczynę. Później nadszedł rok 2006. Zaprosiliśmy w marcu (jako grupa Warsaw Lair) po raz pierwszy do Polski Badboya. Rezultatem było przejście z fazy „cudakowania” z ubiorem w fazę  „wannabe ALFA”  🙂 Cwaniackie miny, pozycje z szerokimi nogami i tego typu alfowanie. Koniecznie nietypowe ubrania, aby tylko się wyróżnić z tłumu za wszelką cenę. No cóż, eksperymentów z modą ciąg dalszy 🙂

Aby po kilku latach wejść w styl   imho najbardziej pasujący do mnie:

Dostaję wiele wiadomości typu „Adept, boję się że mi się nie uda”, „boję się ośmieszenia”, „boję się  co powie dziewczyna” , „czy się jej spodobam”, „jak się ubierać, żeby podobać się dziewczynie?”, „jak się ubierać, żebym podobał się kobietom?”.  Możesz skorzystać z osób pomagających w zakupach, możesz też eksperymentować.

U mnie trwało to kilka lat zanim wykreowałem swój styl, u Ciebie będzie łatwiej, bo czasy się trochę zmieniły na lepsze pod tym względem. Natomiast i tak najważniejsza jest  Twoja decyzja i wytrwałość. Nawet gdy będą się z Ciebie śmiali, gdy rodzina i koledzy Ci powiedzą, żebyś nie robił z siebie pajaca.
Czy naprawdę myślisz, że Twoja sytuacja jest gorsza niż tego okularnika z 2005 roku na fotkach powyżej? Naprawdę myślisz, że nie jesteś w stanie się zmienić i mieć sukcesów z kobietami?

Nie kłam 🙂  Tylko zapisz się na newsletter i zacznij swoją przemianę:

pozdrawiam

adept